Aduh, bosan betul aku hidup dalam 'Sekolah Jepun' ni. Roommate aku pulak hilang tak dapat dikesan, lagi la bosan aku sorang-sorang kat bilik. Aku buat keputusan, lepak tepi tingkap sambil bertemankan sebotol BARBICAN dan sekotak DUNHILL. Tengah aku 'syok' layan 'Feels', tiba-tiba kenangan lama datang balik satu persatu. Daripada kisah zaman sekolah, kisah zaman jahiliah, hinggalah kisah cinta aku (yang tak pernah nak berjaya tu).

Aku rindu zaman aku lepak sembang-sembang kosong dengan kawan-kawan aku sampai subuh. Kadang - kadang tu sampai langsung tak lekat kat rumah. Aku rindu nak berkumpul balik ramai-ramai macam dulu, pergi berjalan kat mana-mana. Memang seronok! Tapi sekarang, memang susah nak dapat berkumpul semuanya sekali. Masing-masing dah jauh dan ada komitmen masing-masing. Aku harap sangat, satu hari nanti kita semua boleh berkumpul macam dulu balik.
Pasal kisah cinta aku yang tak pernah nak berjaya tu, tak payah la aku nak cerita panjang-panjang. Cukuplah aku cakap, aku amat rindukan kenangan-kenangan bersama "Mereka-mereka" semua. =)
Air dah habis, rokok pun dah berbatang-batang. Akhir sekali aku biarkan saja suma tu jadi kenangan dalam kepala otak aku. Sekarang masa untuk aku cipta kenangan baru untuk aku ingat bila dah tua berjanggut nanti.